Ontstaan

De eerste studieclubs ontstonden kort na de Tweede Wereldoorlog. Na vijf jaar oorlog was er in het schildersambacht een grote kennisachterstand ontstaan. Zowel het onderwijs als het bedrijfsleven wilden hier iets aan doen en samen werken aan een 'herrijzend vakmanschap'. Een door Eisma's Schildersblad uitgeschreven vakwedstrijd vormde het startschot voor regelmatige regionale bijeenkomsten voor iedereen die affiniteit had met schilderen. De Studieclub Schilders was geboren.

Organisatie

Op het moment zijn er 14 regionale studieclubs actief. Iedere studieclub telt honderd à tweehonderd leden. Iedereen die op enige manier actief is binnen de bedrijfstak Schilderen kan lid worden van een regionale studieclub. Onder de leden bevinden zich uiteraard veel uitvoerend schilders, maar ook werkgevers, bedrijfsleiders, uitvoerders, docenten, consulenten, vertegenwoordigers uit de verfindustrie, adviesbureaus en opzichters van vastgoedbeheerders. Deze verscheidenheid en laagdrempeligheid verklaart mede het succes van de Studieclub Schilders.

De Centrale Club Leiding (CCL) fungeert als dagelijks bestuur. Zij vormt het bindend element tussen de regionale studieclubs. Voorzitter van de CCL is Anton van Wezep, hoofd Afdeling Ontwikkeling Opleidingen bij Savantis.


Activiteiten

De studieclubs onderhouden in hun regio de contacten met bedrijven, medewerkers, scholen, leveranciers en andere betrokkenen. Elke studieclub stelt jaarlijks een eigen programma samen, op basis van de wensen van de eigen leden. Uitwisseling van de jaarprogramma's tussen de clubs stimuleert de onderlinge afstemming.

Alle activiteiten van de studieclubs zijn gericht op de verhoging van de professionaliteit binnen de snel veranderende bedrijfstak en op binding van de leden aan de bedrijfstak. In de loop der tijd heeft zich een verschuiving voorgedaan van passieve activiteiten naar doe-activiteiten waarbij de leden actief bezig zijn. Met name workshops, demonstraties en trainingen zijn zeer geschikt om de mogelijkheden en onmogelijkheden van nieuwe producten en werkwijzen te laten zien.

De Centrale Club Leiding adviseert en stimuleert de studieclubs. Jaarlijks organiseert de CCL samen met een van de regionale studieclubs een vakwedstrijd en een reünie. Tijdens de vakwedstrijd meten leden hun vakmanschap aan dat van anderen en verhogen hierdoor hun eigen vakmanschap. Op de reünie versterken leden hun onderlinge band, onder meer door het uitwisselen van ervaringen.

2007, SCS Friesland 40 jaar in beweging!

Het clubblad wat u nu in de handen heeft beleefd zijn 40^ejaargang. Deze zomer ben ik op zoek gegaan naar het begin. Vanaf november1986 ben ik lid en 1992 plaats genomen in het bestuur in de functie van penningmeester. Uiteraard heb je belangstelling hoe je voorgangers de club behartigden en hoe is deze unieke vakclub ontstaan. Wat voor mensen zijn het die de bezieling hebben om overal in Nederland SCS-en op te richten om vakgenoten in alle disciplines bij elkaar brengen, om het vakpeil te verhogen. Provincie Friesland heeft in de begin jaren ’60 of daarvoor al 3 vakclubs gekend en zijn 2 daarvan ook weer ter ziele gegaan waaronder Leeuwarden. Met enige verbazing als je dit ontdekt in de artikelen van Eisma’Schildersblad, daarom heb ik me  verdiept in de jaargangen 1966-1967 van het vakblad. Terug naar 1966 vermeld Eisma  o.a. de programma’s en verslagen van SCS Sneek e.o. Dat Friesland in de picture is vernemen we door dat vanuit Leeuwarden het hoogste aantal inzendingen (26 werkstukken) voor de landelijke vakwedstrijd in april 1966 tijdens het 20 jaar SCSjubileum gepresenteerd wordt.

Noemenswaardig is dat dhr. van der Zee toentertijd directeur van N.N.S. (Nimeto Utrecht) in de wedstrijdjury zit, daarvoor voorzitter is geweest van SCS Jubbega in Friesland. Volgens dhr. Stellingwerf heeft daar een Hoge Vakschool gestaan. Door inbreng van uit Leeuwarden werd de roep van CCL groter om ook in Leeuwarden een SCS op te richten. Dat geschiedt op vrijdag 20 januari 1967 in het ”Irene” gebouw te Leeuwarden. Belangstelling is er, op het eind van de avond zijn er al 50 inschrijvingen als lid. Een waarnemend bestuur voor dit seizoen wordt samengesteld, voorzitter dhr. S. van der Kooi, secretaris dhr. N.K. Stellingwerf, penningmeester dhr. J. Arends. Ook kregen ze hart onder de riem van de dhr. Iz. Van Haaften toen al voorzitter van de CCL, hij  hield een bezielende toespraak over hoe een studieclub goed kan functioneren. Zeer nuttig noemde hij het “samen bezig zijn” in de schilderswereld. SCS Leeuwarden is de 17^evakclub in Nederland. Terwijl in 1946 – 1947 vele clubs werden opgericht, maar ook vele snel weer verdwenen. Daarom is een goed beleid van mensen met verschillende disciplines die veel energie en tijd in de club staken van uiterst belang om een solide club te creëren die een duurzaam leven zal leiden. Ook de dhr. J.A. Lammers toentertijd hoofdconsulent van S.L.V.S. (Savantis) hield op deze avond een betoog over onderwijs vernieuwing. De kersverse leden gingen met veel opgedane kennis en nieuwe ervaring naar huis. De eerst volgende clubavond werd op vrijdag 17 februari 1966 met als gast Vettewinkel uit Amsterdam met het item Nemi- muurverven. Zo zal er vele clubavonden en bijeenkomsten volgen. Ook studie dagen wat elk seizoen/jaar betreft de examens worden in samenwerking met S.L.V.S. en SCS Sneek e.o. georganiseerd. Friesland telde op dat moment ongeveer 300 leerlingen die met leerling-gezel-patroon bezig zijn. Terug denkend stel ik me voor dat afstand en tijd, vervoer voor vele een belemmering was. Dus zal SCS Leeuwarden en SCS Sneek alleen door leden zijn vertegenwoordig uit dichtstbijzijnde omgeving. Ook het besturen zal hoofdzakelijk gebeurd zijn door mensen uit het onderwijs die veel betrokkenheid toonden. Geen PC’s en emails, veel schrijfwerk. Bestuursleden die toch dicht bij elkaar woonden om te kunnen contacten. Eisma heeft een belangrijke spil geweest in dit netwerk, doordat de vele verslagen, bijeenkomsten landelijke dagen, vakwedstrijden, examens studiedagen, studieweken, maar ook de CCL kon veel know-how via het schildersblad kon publiceren. Alles met de pretentie dat het geen doel op zich zelf is, maar een plezierig samenspel om je te verdiepen in meer vakkennis. Om bij te blijven op het gebied van vernieuwingen is de studieclub een zeer handig instrument.

Het volgende seizoen 2007- 2008 hoop ik wat meer geschiedenis te achterhalen over verder verloop van SCS Leeuwarden en SCS Sneek. Tijden zijn veranderd, maar aan de gedachte perikelen over de toekomst van SCS is niks veranderd is mijn conclusie, dit door de geschiedenis te kennen en hoe we zelf bezig zijn. Blijven vernieuwen en naar de leden toegaan, de vakvereniging kan alleen blijven bestaan door mensen met een idealisme, voortrekkers. Een bestuur die zijn werk goed doet, krijgt waardering terug en zal daardoor als een magneet werken op andere belangstellenden. Daarom gaan wij als bestuur in 2007 iets interessants organiseren waar u t.z.t. op de hoogte zullen brengen.

Jelle Zijlstra